The Lord of the Rings: Conquest نقد بازی

نقاط قوت : صداگذاری شخصیت ها و محیط - شباهت بازی به فیلم
نقاط ضعف : گرافیک قدیمی و بافت های نه چندان با کیفیت - گیم پلی تکراری
 
نسل ما تا کنون شاهد دو سری بزرگ و پرطرفدار تخیلی بوده که هم فیلم های سینمایی و هم بازی های آن ها از جذابیت خاص خود برخوردار بوده است. کم تر جوانی را خواهید یافت که نام های The Lord Of The Rings و StarWars به گوشش آشنا نباشد و به جرات می توان گفت از نظر کیفیت فیلم ها -گرچه فاصله زمانی نسبتا زیادی بین ساخت این دو وجود دارد - LOTR برنده میدان بوده است و شاید به نظر خیلی ها از نظر بازی ها هم همین گونه باشد یا بلعکس.

نقاط قوت : صداگذاری شخصیت ها و محیط - شباهت بازی به فیلم
نقاط ضعف : گرافیک قدیمی و بافت های نه چندان با کیفیت - گیم پلی تکراری
 
نسل ما تا کنون شاهد دو سری بزرگ و پرطرفدار تخیلی بوده که هم فیلم های سینمایی و هم بازی های آن ها از جذابیت خاص خود برخوردار بوده است. کم تر جوانی را خواهید یافت که نام های The Lord Of The Rings و StarWars به گوشش آشنا نباشد و به جرات می توان گفت از نظر کیفیت فیلم ها -گرچه فاصله زمانی نسبتا زیادی بین ساخت این دو وجود دارد - LOTR برنده میدان بوده است و شاید به نظر خیلی ها از نظر بازی ها هم همین گونه باشد یا بلعکس.
 
 سری بازی های LOTR اکثرا از روی هم نام هایی با اسم مشابه در سری فیلم ها ساخته شده اند و البته نه همه آن ها. این بار شرکت شناخته شده ی Electronic Arts و استودیو Pandemic تصمیم دارند تا روح فیلم ها را در قالب LOTR: Conquest به بازیبازان عرضه نمایند.
 
 این نسخه دو قسمت انفرادی جدا را برای بازیباز در نظر گرفته است که در قابل آن باید 8 مرحله در نقش نیرو های روشنایی و 8مرحله را از دید نیروهای اهریمنی تجربه نمایید که قسمت اول باید پیش از آغاز دومی، کامل شود.
 
 در مبارزه در نقش نیرو های روشنایی شما می توانید از بین چهار کلاس جنگجو ، کماندار ، دیده بان و جادوگر یکی را برگزیده و پس از انجام دادن تعدادی ماموریت مشخص مرحله را به پایان برسانید. در اکثر مرحله ها، بازی شما را در قالب یکی از قهرمانان شناخته شده در فیلم قرار می دهد که البته با از دست دادن قهرمان باید بازهم به سراغ همان چهار کلاس رفته و یکی را برای ادامه بازی برگزینید. به عبارت دیگر ، حالت انفرادی بازی کاملا شباهت به بازی StarWars: Batle Front دارد .
 
 در طول بازی و وابسته به قسمتی که در آن قرار دارید ، مرکب هایی برای سواری کردن همانند Ent ها ، Troll ها و Steed ها در اختیار شما قرار خواهد گرفت تا به کمک آن محیط بازی را بهتر تحت پوشش خود در آورید.
 
 مشکل اصلی این نوع از گیم پلی و حالت انفرادی وجود صحنه های تکراری و روندهایی تقریبا شبیه به هم در هر دو قسمت است و در بسیاری از موارد بازی شما خود را در حال فشردن سری کلید های تکراری پشت سر هم می یابید. برای هر شخصیت که شما انتخاب کنید سه دکمه جهت انجام حمله های اصلی وجود دارد که باید یک دکمه اضافی که مقداری جادو و قدرت به حمله های شما می افزاید را نیز اضافه کرد. در حقیقت بین هر کلاس با کلاس دیگر تفاوت های اندکی وجود دارد اما زوند زدن دکمه و حرکات شخصیت بعد از مدتی رو به تکرار بیش از حد خواهد گذاشت که این موضوع باعث خستگی شما می شود.
 
 سیستم کمبویی که برای بازی در نظر گرفته شده در واقع دارای هیچ جذابیت و استفاده خاصی نیست بلکه فقط شما را مجبور خواهد تا دست را زیر چانه زده و منتظر بمانید تا حرکت قبلی شما توسط شخصیت اجرا شود. مورد دیگری نیز که در سیستم مبارزه ای بازی مشکل ایجاد کرده نداشتن تاثیر فشار دکمه هاست. در حقیقت در طول انجام این بازی شما خود را بارها در حالی خواهید یافت که بر روی دکمه ها می کوبید تا شخصیت تحت کنترل حرکتی را از خود نشان دهد. این به معنی کار نشده بودن سیستم مبارزه ای نیست بلکه کم توجهی و تمرکز کم گروه شازنده بر روی این بخش را نمایش می دهد.
 
 
الگو برداری برای ساخت محیط ها از روی فیلم بسیار خوب کار شده است و هر 8 مرحله ای که شما در هر قسمت از حالت انفرادی تجربه می کنید کاملا قابل تشخیص و تطبیق دهی نسبت به فیلم است. بازی در نقش Legolas و شکست دادن و از بین بردن فیل های دشمن بسیار جابل و هیجان انگیز است اما همانند بسیاری چیز های دیگر در این بازی ،پس از مدتی این مورد نیز خسته کننده و تکراری می گردد.نیروهای دشمن نیز در این نسخه قهرمانانی همچون Balrog را به میدان خواهند اورد که در یکی از ماموریت ها Gimli را خواهد کشت و در ماموریت پایانی 50 نفر هابیت را تکه تکه می کند.
 
 گویندگی و موسیقی متن بازی کاملا بر گرفته از فیلم است و به خوبی کار شده که البته جای کار بیشتری نیز بخصوص در 8 مرحله دوم بر روی آن بود. در پایان 8 مرحله نیروهای رو شنایی نیز فرودو همان کاری را انجام می دهد که در فیلم انجام داد ، یعنی حلقه را به دره گدازه ها می اندازد . 8 مرحله دوم نیز از آنجایی اغاز می شود که داستان با فرض اینکه "فرودو" حلقه برای خود نگه دارد ، دنبال خواهد شد که همین امر نیز باعث می شود تا قهرمان نیرو های اهریمنی یعنی Balrog بتواند Gimli را کشته ، به شهر نیرو های روشنایی وارد شده و همه چیز را به آتش بکشد.
 
 در حالت تحت شبکه بازی ، 16 بازیکن می توانند مبارزات خود را در قالب سه حالت : Death Match و Conquest و Capture The One Ring انجام دهند که بدون شک مورددوم که هم نام با این نسخه نیز هست ، جذابترین حالت است. در این حالت چهار پرچم در محیط قرار داده شده و امتیاز هر تیم با در دست داشتن تعداد بیشتری پرچم رو به افزایش سریع تر می گذارد. با بدست آوردن تمام پرچم ها در یک مقطع زمانی شما می توانید یک قهرمان را به گروه خود اضافه کنید تا به کار بردن قدرت های مخصوص هر کلاس را اسان تر کند.
 
 این قدرت ها شاید به نظر خیلی مهم نیایند اما نقش مهمی را در پیروزی یک تیم ایفا می کنند. جادوگران می توانند با استفاده از قدرت "سپر از راه دور" خود ، کمانداران را در برابر اشیاء پرتاب شونده به سمتشان حفاظت نمایند. دیده بان ها می توانند با قرار گرفتن در پشت جنگجو ها و در واقع پنهان کردن خود در میان آن ها ، قهرمانان دشمن را با فشار یک دکمه، خیلی سریع از بین ببرند. این نیرو ها و قدرت ها در صورتی که مورد استفاده صحیح قرار بگیرند و در واقع جواب دهند واقعا موثر هستند اما نکته منفی محدودیت در تعداد آن هاست.
 
 به طور کلی حالت تحت شبکه نیز مانند حالت انفرادی ، عای رغم داشتن شایستگی هایی ، از همان تکراری و خسته کننده شدن ضربه می خورد؛ چراکه با وجود حالت های متفاوت عمل هایی که شما باید انجام دهید یکسان است. شاید اگر در بازی از نوعی درجه بندی و در واقع "بازشدنی ها" ی بیشتری استفاده می شد و بازیباز می توانست با گرفتن امتیازاتی به یک سری جدید از تجهیزات دست یابد ، این یکنواختی تا حدود زیادی از بین می رفت.
 
 از نظر گرافیکی بازی کاملا برای حالت تحت شبکه طراحی شده و این بدان معناست که زیاد بر روی آن کار نشده است. به جز محیط های بازی که زیبا و شفاف به نظر می آیند ، دیگر جنبه های بصری چندان ظریف و چشم نواز نیستند. بر روی تکسچر های بازی لکه لکه هایی وجود دارد و مدل سازی چهره ها می توانست بسیار بهتر از این باشد. جدا از این ها ، گرد و خاک ایجاد شده در محیط بازی اثری غیر واقعی بر روی دید شما نسبت به شخصیت های دیگر بازی می گذارد.
 
 از نظر صداگذاری محیط بازی واقعا عالی کار شده اما هنگامی که به صدای شخصیت هایی همچون "آراگورن" می رسیم شامل نارسایی ها و کیفیت پایین آن هستیم که نسبت به فیلم افت داشته است.
 
 به طور کل LOTR: Conquest یک بازی کاملا خطی و مستقیم از نظر روند است که گیم پلی آن پس از اندکی برایتان تکراری خواهد شد اما در مجموع بازی ارزش یک بار امتحان را دارد .