نقاط قوت : وجود رشته های زیاد
نقاط ضعف : صدا گذاری متوسط ، نداشتن راهنما و آموزش مناسب ، عدم وجود تعدادی از کشور ها از جمله ایران ، حرفه ای نبودن فیزیک و حرکات ورزشکاران هنگام انجام مسابقه
المپیک و جام جهانی همواره دو رویدادی بوده اند که بسیاری از مردم جهان انتظار آن ها را می کشیدند.برای اکثر مردم این دو رویداد نوید مدت زمانی پر التهاب و پر هیجان را می دهد که در طی آن می توانند بهترین و محبوب ترین ورزشکاران خود را ببینند. می توان گفت در تمامی زمینه ها ، از طراحان لباس گرفته تا تبلیغات بازرگانی، توجه ویژه ای به این دو رویداد معطوف می شود . صنعت بازی سازی نیز که روز به روز جهانی تر و پر طرفدار تر می شود از این موضوع مستثنا نیست.
نقاط قوت : وجود رشته های زیاد
نقاط ضعف : صدا گذاری متوسط ، نداشتن راهنما و آموزش مناسب ، عدم وجود تعدادی از کشور ها از جمله ایران ، حرفه ای نبودن فیزیک و حرکات ورزشکاران هنگام انجام مسابقه
المپیک و جام جهانی همواره دو رویدادی بوده اند که بسیاری از مردم جهان انتظار آن ها را می کشیدند.برای اکثر مردم این دو رویداد نوید مدت زمانی پر التهاب و پر هیجان را می دهد که در طی آن می توانند بهترین و محبوب ترین ورزشکاران خود را ببینند. می توان گفت در تمامی زمینه ها ، از طراحان لباس گرفته تا تبلیغات بازرگانی، توجه ویژه ای به این دو رویداد معطوف می شود . صنعت بازی سازی نیز که روز به روز جهانی تر و پر طرفدار تر می شود از این موضوع مستثنا نیست.
در چند دوره اخیر جام های جهانی شاهد این بوده ایم که با آغاز این رویداد ، شرکت بازی سازی EA بازی رایانه ای آن را نیز منتشر کرده است و شاید برای بسیاری های ، ازجمله خود من ، انجام بازی کامپیوتری این رویداد از تماشای مسابقات آن جذاب تر باشد. از طرف دیگر بازی های رایانه ای بیشتر متمرکز روی رشته های ورزشی خاصی هستند و شاید طرفداران بسیاری از رشته ها ، از جمله شنا ، دو میدانی ، ژیمناستیک و ... ، هنوز نتوانسته اند آن را در قالب بازی کامپیوتری تجربه کنند. همچنین شاید انتشار یک بازی رایانه ای صرفا برای رشته شنا چندان عاقلانه و تجاری نباشد زیرا طرفداران این رشته به اندازه فوتبال یا بسکتبال نیستند. همه این علل باعث شد تا سران شرکت های معروف بازی سازی به فکر ساخت بازی بیافتند که تمام رشته های جانبی را در بر داشته باشد و اینگونه بود که ایده ساخت بازی المپیک متولد شد (البته به نظر من!)
از اواسط سال پیش خبرهایی مبنی بر ساخت بازی رسمی "المپیک پکن 2008" توسط شرکت سگا به گوش می خورد. این شرکت که اخیرا با ناکامی هایی رو به رو شده بود قصد داشت با این ایده جدید بار دیگر نام خود را بر سر زبان های بیاندازد.شاید از همان ابتدای امر برای بسیاری از بازیباز ها این سوال وجود داشت که چگونه می توان رشته هایی همچون پرتاب دیسک ، دو سه گام و ... را شبیه سازی کرد تا اینکه بالاخره چندی پیش این بازی منتشر شد.
مطمئنا بسیاری از ما بازیباز های ایرانی با این امید وارد این بازی شدیم که با ورزشکارانی از کشور خودمان همچون هادی ساعی و غیره وارد المپیک مجازی شویم و ناکامی های ورزشکاران حقیقی اعزامی به المپیک را در دنیای مجازی جبران نماییم. اما بهتر است خیلی سریع این فکر را از سر خود بیرون نمایید چراکه از بین تمام کشور های شرکت کننده در المپیک تنها 32 کشور قابل بازی هستند که ایران در بین آن ها نیست.
انتظار بزرگ دیگری که من به شخصه از این بازی داشتم نمایش یک میان پرده ی بسیار زیبا و تماشایی قبل از ورود به فهرست اصلی بازی بود که متاسفانه این انتظار نیست تحقق نیافت. بعد از دیدن چند لوگو از شرکت های سازنده و همکار ، بلافاصله چند مرحله مقدماتی همیشگی ، مانند تمایل برای ورود به حالت تحت شبکه و در خواست فشار دادن دکمه "شروع" ، طی می شود و سپس فهرست اصلی بازی در مقابل شما قرار دارد.در فهرست و کلا بعد از ورود به این بازی ، موس رایانه شما هیچ نقشی نخواهد داشت و همانند بازی Devil May Cry باید تمام کنترل ها را با صفحه کلید خود انجام دهید.
اولین گزینه در فهرست بازی "تمرین" است که پیشنهاد می کنم قبل از ورود به بازی اصلی حتما وارد این قسمت بشوید. مرحله تمرینی این بازی درست مثل بازی اصلی است و تنها تفاوت این دو در این است که در مرحله تمرینی امتیازی به شما داده نمی شود و شما می توانید هر چندبار که بخواهید یک مسابقه را امتحان نمایید. پس از انتخاب گزینه تمرین لیست مسابقات با توجه به رشته در برابر شما ظاهر می شود که شما در آن به تمام رشته های بازی اصلی ، از جمله دو و میدانی ، شنا، ژیمناستیک، تیر اندازی ، وزنه برداری و ... دسترسی دارید .برای اکثر رشته ها دو انتخاب وجود دارد که با توجه به آن می توانید در دسته زنان یا مردان به رقابت بپردازید.
پس از ورود به مسابقه ، چه در حالت تمرینی و چه در حالت مسابقه اصلی ، دوربین وارد صحنه رقابت می شود و ورزشکاران را در حالی به تصویر می کشد که تماشاچیان در نمایی دورتر حضور دارند.در این هنگام صدای گزارشگری که را می شنوید که با بردن اسم آن مسابقه به شما خوش آمد می گوید. در طی رخ دادن تمام این اتفاقات در گوشه سمت راست پایین صفحه شاهد دو گزینه هستید که یکی شما را وارد مسابقه می کند و دیگری به شما با تصویر آموزش می دهد. این آموزش در حالت تمرینی و اصلی هیچ گونه تفاوتی ندارد و این خود یکی از ضعف های بازی است.
نحوه آموزش بدین گونه است که شما در صفحه بازی یک ورزشکار را می بینید که توسط رایانه کنترل می شود و تمام دکمه هایی که برای انجام کارهای مختلف لازم است به شما در گوشه سمت چپ بالای صفحه نشان داده می شود. اشکال بسیار بسیار بزرگ قسمت آموزشی و نمایش دکمه های لازم برای کارهای مختلف این است که تمام توضیحات فقط بر روی دسته و جوی استیک اتفاق می افتد. من این بازی را با رایانه شخصی تجربه کردم و در بسیاری از موارد به خصوص هنگامی که باید در چند مرحله چند دکمه مختلف فشرده می شد ، هیچ درک درستی از کنترل ورزشکار بدست نیاوردم. در تمام مسابقات فشردن دو دکمه ، که به اختیار خود شما خواهد بود که بر روی صفحه کلید چه تنظیمی انجام دهید ، به صورت متوالی و پشت سر هم و با سرعت زیاد یا در مواقعی هم با ترتیب درست شرط اصلی می باشد. در بعضی از رشته ها علاوه بر این دو دکمه باید در موارد خاص از دکمه های دیگر نیز استفاده نمایید که انجام آن بر روی یک صفحه کلید خیلی کار دشواری است. به طور کل انجام این بازی حتما نیازمند یک دسته ی خوب می باشد و بازی با صفحه کلید لذت خاصی نخواهد داشت.
اما بعد از دیدن آموزش در اکثر رشته ها شما باید وارد بازی اصلی شوید که از طریق گزینه ی "بازی های المپیک" قابل دسترسی می باشد.همانطور که گفته شد شما می توانید از بین 32 کشور یک کشور را انتخاب نمایید که من کشور آمریکا را انتخاب کردم. پس از انتخاب کشور و در صفحه بعدی شما شاهد یک فهرست خواهید بود که نام چند توانایی کلی که مربوط به همه ورزشکاران می شود را در بر دارد. این توانایی ها عبارتند از : Power (قدرت) ، Stamina (طاقت) ، Agility (چالاکی) و ... . من با توجه به انتخاب تیم آمریکا از همان ابتدا 2000 امتیاز داشتم تا در این زمینه های مختلف خرج کنم و آن ها را افزایش دهم. سپس شما با زدن دکمه "بعدی" وارد روز اول و مرحله مقدماتی چند رشته می شوید. برای تیم آمریکا این چند رشته عبارت بودند از : پرش طول ، دو 400 متر ، شنا 50 متر آزاد و پرتاب دیسک. دستور کاری شما این است که باید در حداقل یک رشته از این چهار رشته به مرحله نهایی برسید و این دستور و در واقع تعداد رشته ها در روز های بعدی تفاوت خواهد کرد و به طور کل روند بازی تا گرفتن مدال به همین ترتیب خواهد بود. بعد از به پایان رساندن هر روز بازی ذخیره سازی می شود و امتیازاتی که با توجه به مقام های کسب شده آورده اید می توانند به امتیازاتی که برای افزایش توانایی ها وجود داشت اضافه شوند.
روند بازی و لذتی که از آن می برید بدون دسته چندان نخواهد بود و حتی هیچ موضوع دیگری همانند میان پرده های زیبا نیز وجود ندارد تا بتواند به جذابیت بازی بیافزاید. تنها میان پرده ای که در این بازی مشاهده می کنید قبل از ورود به بازی اصلی است و در جایی که یک نمای دور از ورزشگاه محل افتتاح المپیک و یک دوربین متحرک و چند آتش بازی وجود دارد. یک نکته جالب که در این میان پرده تجربه می کنید این است که پس از پایان آتش بازی های اصلی شما می توانید با فشردن هر دکمه ای ، یک بار دیگر یک گلوله آتش از رنگ های مختلف به هوا بفرستید.
در بازی نکات نا مفهومی وجود دارد که برای فهمیدن آن ها هیچ راهنمای مناسبی وجود ندارد. بدون شک یکی از آن ها همان کنترل هایی است که فقط بر روی دسته توضیح داده می شود و برای رایانه شخصی بدشواری قابل درک است و حتی قسمت هایی از آن شاید قابل درک نباشد. مورد دیگر این است که در حالت تمرینی بازی قبل از ورود به هر رشته شما می توانید جنسیت ورزشکار خود را انتخاب نمایید و برای این کار فقط دو نشانه وجود دارد که شما می توانید از بین آن ها تنخاب نمایید. یکی از نشانه ها یک دایره است که پیکانی به صورت مورب روی آن قرار دارد و دیگری دایره ای است که زیر آن یک علامت صلیب مانند وجود دارد. آیا شما بدون هیچ گونه راهنمایی می توانید تشخیص دهید که کدامیک مربوط به مونث و کدام مربوط به مذکر است؟؟؟؟؟؟ باید یک بار تجربه کنید و من که تجربه کردم متوجه شدم که اولی مربوط به مذکر و دومی مربوط به مونث است.
از نظر بصری بازی در شرایطی متوسط و می توان گفت رو به پایین نسبت به خیلی از بازی های جدید است که این خود به نظر من یکی از نکات مثبت بازی است. بازی با وجود گستردگی نسبتا زیاد بر روی یک سیستم نه چندان قوی بسیار بسیار روان و راحت اجرا می شود بدون هیچ گونه افت فریم. طراحی صورت ها با دقت و ظرافت خوبی انجام شده است اما محیط کلی بازی چیز خاصی برای صحبت کردن ندارد و چندان چشم نواز و مجلل نیست. اگرچه از نظر من و شاید بسیاری دیگر برای یک بازی ورزشی مهم ترین چیز روند بازی و چگونگی انجام حرکات در آن است.
صدا گذاری بازی نیز شما را بسیار به یاد دیگر بازی های ورزشی از جمله فوتبال می اندازد و در حین این که نکته مثبتی نیست ، حالتی منفی نیز ندارد. می توان گفت صداگذاری این بازی کاملا متوسط است و فقط برای این گذاشته شده است که بازی خیلی ساکت نباشد.
در کل می توان از این بازی بعنوان یکی بازی کاملا متوسط با گرافیکی خوب، صدا گذاری نه چندان جذاب ، روندی بسیار دشوار برای کاربران رایانه شخصی و همراه با چند نکته مبهم نام برد. اگر انتظار دارید شور و هیجان واقعی المپیک را از این بازی دریافت کنید ، سخت در اشتباه هستید.
این همه وقت گذاری؟
باور نکردنیه؟ از چه حقه ای استفاده می کنی برای مطالب این وبلاگ؟