Devil May Cry 4 نقد بازی

نقاط قوت : گرافیک بسیار جذابتر از قبل - شخصیت پردازی عالی - تولد موفق یک شخصیت جدید - صداگذاری خوب - گیم پلی روان و جذاب - خط داستانی گیرا
نقاط ضعف : تکراری شدن موزیک مبارزات - کپی برداری از شماره های قبل - تکراری شدن برخی مبارزات
 
با سلامی گرم خدمت خوانندگان Videogames.ir و عرض پوزش بابت کم کاری اینجانب در چند ماه اخیر که باعث شد نام بنده در صفحات سایت کمرنگ شود که خوشبختانه دوستان زحمتکش ما به خوبی و حتی بهتر جای خالی من را پر کردند و کمال تشکر را دارم.

نقاط قوت : گرافیک بسیار جذابتر از قبل - شخصیت پردازی عالی - تولد موفق یک شخصیت جدید - صداگذاری خوب - گیم پلی روان و جذاب - خط داستانی گیرا
نقاط ضعف : تکراری شدن موزیک مبارزات - کپی برداری از شماره های قبل - تکراری شدن برخی مبارزات
 
با سلامی گرم خدمت خوانندگان Videogames.ir و عرض پوزش بابت کم کاری اینجانب در چند ماه اخیر که باعث شد نام بنده در صفحات سایت کمرنگ شود که خوشبختانه دوستان زحمتکش ما به خوبی و حتی بهتر جای خالی من را پر کردند و کمال تشکر را دارم.

در رابطه با این بازی اولاً در یک کلام بازی خوبی است و شاید در سری خود انقلابی باشد. از گفتن کلمه انقلاب شاید جا بخورید ولی برای این حرف دلایلی دارم. مهمترین چیز این است که داستان بازی کاملاً هدفدار شده است و از شماره های قبل داستانی پخته تر و جذابتر دارد. در شماره های 1 و 2 بیشتر درگیری بر سر شناخت Dante صورت میگیرد و موضوع بازی کلیشه ای است. در شماره سوم داستان بازی رنگ و لعاب میگیرد و شخصیتهای بازی اصطلاحاً جا افتاده اند. در شماره سوم Dante و Virgil که برادران دوقلو هستند بر سر قدرت پدر به مشکلاتی میخورند و داستان حول این محور میچرخد که در ادامه بحث میکنیم. و اما شماره چهارم یک انقلاب را به تصویر میکشد. جایی که مرز میان خیر و شر کمرنگ میشود و کسانی که ادعای پاکی دارند خود باعث ویرانی شده اند.

اما برگردیم به شماره سوم . در این شماره Virgil که برادر دوقلوی Dante است ولی در شرایطی متفاوت و تحت نظر Arkham بزرگ شده است قصد سرکشی و گرفتن شمشیر و قدرت پدر یعنی Sparda و حاکم ساختن نیروهای اهریمنی بر زمین را دارد. همچنین Virgil با شمشیری به نام Yamoto که کلیدی بر دروازه های جهنم است میتواند برای رسیدن به مقاصد خود کمک بگیرد. او با مدیریت شیاطین آزاد شده از جهنم برادر خود یعنی Dante را به مبارزه میطلبد. در شروع شماره سوم Dante در دفتر یک پیتزا تلفنی که متعلق به خود اوست در حال خوردن پیتزاست که سر و کله شیاطین پیدا میشود. وی با کنترل گیمر به مبارزه میپردازد و ادامه ماجرا که مشخصاً منجر به شکست Virgil میشود.

در شماره چهارم ساختار داستانی در هم میشکند. شخصیتی جدید با ظاهری جذاب و قدرتی فوق العاده و کارآمد وارد داستان میشود. شخصی به نام نرو(Nero) که برخلاف Dante شخصیتی رمانتیک دارد و (( عاشق پیشه )) است (!) در شروع بازی کایری که معشوقه نرو میباشد در حال خواندن اشعار کلیسایی در صحن یک عبادتگاه است. نرو که اندکی هم دیر کرده است باید در آن مراسم باشد ( برای عرض پاچه خواری معشوق ) و با تمام سرعت به سمت معبد در حال دویدن است. در این هنگام موجوداتی اهریمنی که شباهت به دشمنان شماره های قبل دارند سر راه او ظاهر میشوند. فعلاً چیزی مشخص نیست و در دمویی نرو شیاطین را از بین میبرد و با اتمام شعر کایری نرو بر روی نیمکت نشسته و طوری وانمود میکند که از ابتدا مشغول لذت بردن از شعر کایری بوده است. کایری کنار نرو مینشیند و پیرمردی که به نام مقدس او را صدا میکنند مشغول سخنرانی و سپس خواندن دعا میشود. اینجا مشخص میشود که نرو تمایلی به مقدسات ندارد و از جای خود بلند شده و به کایری میگوید دعا خواندن مرا خواب آلود میکند و قصد رفتن میکند که در همین لحظه شخصیت محبوب بازی(Dante) از سقف وارد معبد میشود و بلافاصله پس از فرود یک گلوله در سر پیرمرد مقدس خالی میکند. برادر کایری که Credo نام دارد و جوانی با وقار و متعصب مینماید و نیز از مریدان بلند مرتبه پیرمرد مقدس است به همراه چند تن محافظ معبد برای از بین بردن Dante یورش میبرند، غافل از اینکه Dante طعم شکست را هرگز نچشیده و از قرار معلوم نخواهد چشید. محافظان معبد یکی پس از دیگری به دست دانته کشته میشوند. در این حین دانته باعث بر زمین خوردن کایری میشود و بالای سر او می ایستد و نرو تحریک به حمله میشود. نرو که خود را از پیروان معبد نمیدید وارد مبارزه نشد تا این لحظه که معشوقش را افتاده بر زمین میبیند. نرو با خشم و فریادی یک پرش بلند میکند و با دو پا صورت دانته را مورد اصابت قرار میدهد. Credo به همراه کایری (خواهرش) به قصد آوردن نیروی کمکی میگریزند. از اینجا بازی آغاز میشود و مرحله تمرینی را در مقابل دانته شروع میکنید. نرو که برای نمایان نشدن وجود اهریمنی خود دستش را باندپیچی کرده و وانمود میکند شکسته است مجبور به استفاده از قدرت دست خود میشود.

شاید به درستی در ذهن گیمر خطور کند که نرو را زیادی قوی ساخته اند و حتی دانته را شکست سختی میدهد. حقیقت این است که این ذهنیت درست است و چه در بازی و چه در دموها نرو از دانته قویتر مینماید و دشمنانی که نرو در عرض چند دقیقه و با زدن تکراری یک دکمه از بین میبرد شاید برای دانته مشکل ساز شوند.

پیرمرد مقدس با قرار گرفتن در محلی دوباره جان میگیرد و بازی یک توازن میان نیروهای اهریمنی و نیروهای مقدس ایجاد میکند. همانطور که دانته با فرو رفتن شمشیر در سینه اش در ابتدای بازی نمیمیرد، پیرمرد و نیروهای بلند مرتبه اش به صورت طبیعی از بین نمیروند.

با این پیش زمینه مراحل را یکی پس از دیگری با قدرت بالای دست نرو طی میکنید و قدرتهای خود را ارتقاء میدهید تا آنجا که به شخصی به نام Agnus میرسید. این شخص فردی است که برای مجمع تشکیل شده توسط پیرمرد مقدس کار میکند و وظیفه انجام تحقیقات را بر عهده دارد. با شکست او پی میبرید که مجمع مقدسان نیز زد و بندی دارند و آنگونه که خود را منجیان بشر نشان میدهند نیستند. Agnus با دستیابی به شمشیر Yamoto ( شمشیر Virgil ) شیاطین را از اعماق جهنم به دنیا راه میدهد و روی آنها برای دستیابی به قدرت بیشتر تحقیق میکند و از قدرت ماورایی آنها برای اهداف مشخصی استفاده میکند. نرو با فهمیدن این قضیه میفهمد که تمام آشفتگی شهر و وجود اهریمنان از کجا آب میخورد. Agnus که شروع به معذرت خواهی میکند ناگهان با کمک یکی از اختراعات خود که شوالیه ای پولادین است نرو را به دیوار میخکوب میکند و دست نرو و قدرتی اهریمنی که در آن نهفته است را برای پیشرفت تحقیقات خود بسیار گرانبها مینامد.

نرو که عمر خود را پایان یافته میشمارد به رویایی میرود و در آن با نرسیدن به کایری با خشمی مضاعف به هوش می آید و افراد Agnus را با انفجاری به اطراف پرتاب میکند. نرو شمشیر Yamoto را بدست می آورد و قدرتی فوق العاده دریافت میکند که Agnus را از ترس به لرزه وا میدارد. Agnus فرار میکند و نرو به راه خود ادامه میدهد تا به Credo میرسد و از او دلیل این قضایا را جویا میشود. اما Credo نرو را به مبارزه میطلبد. پس از شکست Credo کایری حاظر میشود و میبیند که نرو با دست اهریمنی خود Credo ( برادر کایری ) را نقش بر زمین ساخته است. نرو به سمت کایری میرود تا او را قانع کند که Agnus پیدا میشود و کایری را گروگان میگیرد. Credo از این حرکت خشمگین میشود ولی Agnus میگوید که ((پیرمرد مقدس تو را شکست خورده و بی استفاده نامیده و دیگر قدرتی در مجمع نداری)). Agnus با در دست داشتن کایری میگریزد. با این اتفاق Credo و نرو متحد میشوند. نرو در اواخر سفر خود به پیرمرد مقدس و هیولایی که آن را منجی مینامد، میرسد و با شکست در مقابل او به درون قلب منجی برده میشود. عامل اصلی شکست نرو استفاده پیرمرد از علاقه او به کایری است. پیرمرد برای به قدرت رسیدن منجی، نرو و کایری را در قلب منجی قرار میدهد. در این بین Credo به دست پیرمرد مقدس کشته میشود و در حین مرگ از دانته درخواست میکند که کایری را نجات دهد. دانته که به گفته خودش درخواست فرد در حال مرگ را نمیتواند رد کند به قصد مبارزه با پیرمرد راهی میشود.

دانته مسیری بسیار شبیه به مسیر نرو را طی میکند و تنها تفاوت مشخص آن این است که مسیر حرکت از انتها به ابتدا است. دانته با کسب قدرتها و قالبیتهایی در مسیر بازی در انتها به منجی میرسد. همچنین دانته Yamoto را بدست می آورد و به وسیله آن درهای جهنم را در طی مسیر از بین میبرد. وقتی دانته به منجی میرسد با مبارزه و وارد کردن Yamoto به قلب منجی نرو را آزاد میکند و نرو پیرمرد را کشته و در انتها منجی را از بین میبرد. منجی ای که پیرمرد آن را ساخته بود و ادعا میکرد همه باید آن را ستایش کنند. حتی در صحنه ای شیاطینی که توسط Agnus آزاد شده اند پس از کشتن تعداد زیادی از مردم توسط منجی از بین میروند تا قدرت عینی منجی آشکار شود و همه قبول کنند که باید او را ستایش کنند.

این از داستان بازی که بسیار گیرا بود و از این که گفته شد جذابتر و پر جزئیات تر میباشد که ما آن را اندکی خلاصه کردیم تا در حوصله خواننده بگنجد. و اما در رابطه با گیم پلی بازی باید گفت بازی بسیار روانتر از شماره های قبل شده است و به غیر از نرو که سبک جنگی جذابی داشته و دارای شش تیری به نام رز آبی است و شمشیری دارد که اجزایی از موتور سیکلت در آن به کار رفته است و بانوی قرمز نامیده میشود و دستی پر قدرت ، دانته نیز صلاحهای جدیدی چون Pandora و Lucifer به دست می آورد. همچنین مبارزه با Yamoto و استفاده از یک ست لباس جنگی توسط دانته خالی از لطف نیست. البته این لباس جنگی در شماره اول نیز به کار میرفت اما در این شماره کارآمدتر شده است. در کل گیم پلی بر پایه شماره های قبل است ولی بسیار روانتر شده است.

در رابطه با گرافیک و دوربین بازی بحثی نیست و شاید Capcom توانسته در حد ماکسیمم برآید. همچنین سبک بودن بازی و بارگذاری سریع آن حتی با حافظه نه چندان بالا از ویژگیهای یک بازی خوش ساخت است. اگر ویندوز ویستا نصب داشته باشید و بازی را تحت DX10 اجرا کنید با گرافیکی چشم نواز روبرو خواهید شد.

دموهای بازی بسیار جذاب هستند و ترکیب خوبی از سرعت ، هیجان و طنز هستند و در بسیاری مواقع این دموها گیمر را یاد انیمیشن فاینال فانتزی می اندازد. شخصیت دانته در این شماره بیش از پیش جذاب شده است و سازندگان با اندکی بالاتر نشان دادن سن و وجود ته ریشی بر صورت او، یک شخصیت کهنه کار و با تجربه و در عین حال پر قدرت را به تصویر کشیده اند. نرو نیز به خوبی شخصیت پردازی شده است و جوانی پر قدرت با پتانسیلی بالا ولی احساساتی مینماید که انتظار میرود این شماره تولدی برای او باشد.

در مورد صداگذاری این بازی همواره خوب عمل کرده است و در این شماره سیر صعودی خود را حفظ کرده است. موزیک متن مناسب و هیجان انگیز و صداگذاری عالی شخصیتها و همینطور افکتهای صوتی واقعی نوید یک صداگذاری بی نقص را میدهند. آهنگی از Rammstein در هنگام مبارزات نرو پخش میشود که به خوبی گیمر را به وجد می آورد. تنها مشکل این است که دو موسیقی برای مبارزات وجود دارند و شاید با تکرار زیاد برای گیمر خسته کننده شوند.

بازی در دو درجه سختی قابل اجراست و اگر آن را به اتمام برسانید یک درجه فوق سخت نیز به نام شوالیه سیاه آزاد میشود. همچنین با اتمام بازی گالری عکسها و دموها و اطلاعاتی در رابطه با کاراکترها و ابزار و سلاحها باز میشوند.

در کل DMC4 یک بازی نسبتاً بی نقص از آب درآمده است و اگر آن را تجربه نکرده اید زودتر عجله کنید و این تضمین وجود دارد که این بازی ارزش زمان صرف کردن را دارد.