The Club نقد بازی

نقاط قوت : ابتکاری بودن بازی - درجه سختی معقول
نقاط ضعف : افکت گذاری صوتی ضعیف - وجود تکرار زیاد در بازی - عدم وجود خط داستانی کامل
 
این بازی را میتوان یک بازی شوتر با سبکی شناخته شده دانست. با این وجود که بازی چندان چیز جدیدی برای گفتن ندارد ولی هیجان آن و طمع برای کسب امتیاز بیشتر و نیز اضافه شدن موارد بیشتر بعد از اتمام بازی شما را به انجام دوباره بازی فرا میخواند.

نقاط قوت : ابتکاری بودن بازی - درجه سختی معقول
نقاط ضعف : افکت گذاری صوتی ضعیف - وجود تکرار زیاد در بازی - عدم وجود خط داستانی کامل
 
این بازی را میتوان یک بازی شوتر با سبکی شناخته شده دانست. با این وجود که بازی چندان چیز جدیدی برای گفتن ندارد ولی هیجان آن و طمع برای کسب امتیاز بیشتر و نیز اضافه شدن موارد بیشتر بعد از اتمام بازی شما را به انجام دوباره بازی فرا میخواند.

داستان بازی ساده است و از این قرار میباشد که افرادی با ایجاد تشکیلاتی به نام The Club یک تورنامنت خونین راه انداخته اند و افراد حرفه ای و قدرتمند را با آوردن در این تشکیلات مجبور به مبارزه کرده اند. البته بازی داستان پردازی کاملی ندارد و به همین حد توضیح و معرفی سابقه بسیار کوچکی از افراد اصلی بازی بسنده میکند. در شروع بازی شش شخصیت، قابل انتخاب توسط شما میباشند و در ادامه پس از موفقیت در چهار تورنامنت یک شخصیت جدید آزاد میشود و آخرین شخصیت در پایان بازی در دسترس قرار خواهد گرفت. در حالی که این شخصیتهای اصلی بازی دارای ظاهرهای بسیار متفاوت میباشند ولی متاسفانه از لحاظ سبک مبارزه و حرکات چندان متمایز نیستند و این از تنوع بازی کاسته است. بیشتر تفاوت سبکی در شخصیتها به سرعت عمل و یا قدرت بدنی و اندکی دقت نشانه گیری ختم میشوند و تقریباً اکثر حرکات در هر 8 نفر مشترک هستند.

در حقیقت بازی بر پایه بازیهای تحت شبکه و کسب امتیاز در نقشه های طراحی شده، ساخته شده است. در شروع هر مرحله و با کلمه Fight مبارزه شما برای کسب امتیاز شروع میشود. در هر مرحله باید با کشتن بیشتر و نیز شلیک به عکسهای روی دیوار که تصویر اسکلت یک جمجمه است امتیاز کسب کنید. البته نحوه کشتار شما در کسب امتیاز بیشتر تاثیرگذار است، توضیح اینکه اگر شما برای کشتن افراد به قسمتهای حساس مانند سر و قلب دشمن شلیک کنید امتیاز دو برابر میگیرید و همچنین اگر به صورت کمبو امتیاز کسب کنید، یعنی به فاصله زمانی چند ثانیه با کشتن یا شلیک به تابلوها امتیاز کسب کنید، به صورت تصاعدی امتیاز کسب شده زیاد میشود. به همین ترتیب اگر با حرکات نمایشی کسب امتیاز کنید امتیاز ویژه میگیرید.

 
بازی دارای 5 حالت مسابقه است. یک حالت Sprint نام دارد که ساده است، در این حالت در حین رفتن از نقطه شروع به محل خروج باید سعی در کسب امتیاز بیشتر داشته باشید. حالت دیگر Run the gauntlet نام دارد که بسیار شبیه به حالت اول است، با این تفاوت که در آن زمان نیز در نظر گرفته شده و باید در زمان تعیین شده به خروجی برسید. حالت Time Attack هم تنها عامل زمان را دارد و در این حالت کشتن افراد و کسب امتیاز بیشتر به شما زمان اضافه میکند تا به محل خروج برسید. دو حالت Survivor و Siege بسیار شبیه به هم هستند و در هر دوی آنها باید در مقابل حمله افراد از تمام جهات زنده بمانید تا زمان تعیین شده به پایان برسد و تنها تفاوت این است که در حالت Siege در محیطی باز قرار میگیرید و در حالت Survivor در محیطی بسته و کوچکتر قرار دارید.

متاسفانه شباهت زیادی میان مراحل و نیز اسلحه های بازی وجود دارد. شاید تفاوت دو مسلسل چندان محسوس نباشد و یا تاثیرگذاری یک کلت با یک مسلسل قابل توجه نباشد. در کل 15 نوع سلاح در بازی وجود دارد که عبارتند از دو نوع کلت و چند نوع Shotgun و مسلسل و یک بازوکا و یک Sniper و یک Minigun .

مبارزات در بازی اندکی قدیمی جلوه میکنند و گرافیک بازی نیز در حد بازیهای امروزی نمیباشد ولی راضی کننده است. بازی دارای چهار درجه سختی است و میتوان گفت درجات سختی در بازی به خوبی تعیین شده اند. حالت شبکه بازی شاید بتواند سرگرم کننده باشد و عدم وجود یک خط داستانی در بازی حین انجام حالت شبکه محسوس نباشد و طبیعتاً حالت شبکه بازی همانند حالت تک نفره است. در کل این بازی مشکلات زیادی دارد و شاید نیمه کاره به نظر برسد و تکرار در آن به وفور یافت شود، ولی انجام آن سرگرم کننده است و حالت شبکه آن میتواند خالی از لطف نباشد.